1. Γιατί ο Λευκός Πύργος, δεν έχει…δίδυμο !
2. Γιατί το μετρό της, είναι το πιο σύγχρονο της Ευρώπης!
3. Γιατί είμαι νέος ακόμη και αντέχω την υγρασία. Όταν με χτυπήσουν οι ρευματισμοί βλέπουμε.
4. Για 2-3 cafe της, που φέρνουν το Παρίσι πιο κοντά.
5. Για το ψωμί Λήμνος, στον φούρνο της Σοφούλη.
6. Γιατί είμαι Πρωτεύουσα. Των Βαλκανίων
7. Γιατί έχω συνηθίσει πια τις μυρωδιές της.
8. Γιατί δεν μπορώ να ζήσω μακριά από τη μαμά μου και τους ανθρώπους που αγαπώ.
9. Γιατί μου είπαν πως «δεν έχει σημασία το που ζεις, αλλά το πώς…» Και εγώ το πίστεψα…
10. Και γιατί πάντα κάποιος πρέπει να θυσιάζεται μένοντας εδώ.
11. Για το κρύο του Δεκεμβρίου, που θυμίζει Βόρεια Ευρώπη.
12. Για την Αριστοτέλους χωρίς κόσμο, που θυμίζει Παρίσι.
13. Για το Δέλτα του Αξιού, που θυμίζει Ιωάννινα.
14. Για τη «Romance», που μου θυμίζει πολύ τα νιάτα μου.
15. Για τον 88 μισό.
16. Για τα βομβίδια της Βασιλέως Ηρακλείου, που θυμίζουν παρελθόν.
17. Για τη θέα από την πολυκατοικία, της οδού Έδισσον 6, που είναι μοναδική.
18. Για τους περιπτεράδες μου : ο Χρήστος στην Τσιμισκή με Ικτίνου, και ο Ντανιέλο στην Τράπεζα της
Ελλάδος.
19. Για τις φυσιογνωμίες που δε συναντά κανείς εύκολα αλλού, όπως ο Ηρακλής Δούκας, ο Berlin ο
Θόδωρος, ο Ντίνος Χριστιανόπουλος, ο Νίκος Παπάζογλου, ο Κίκης, ο Μπούφης.
20. Για τον «Μύλο»
21. Γιατί ακόμη και με φωτοχημικό νέφος είναι συναρπαστικά μερικά ηλιοβασιλέματα στο Θερμαϊκό.
22. Γιατί αν μου αρέσει ένας άγνωστος περαστικός μια μέρα, έχω σοβαρές πιθανότητες να τον συναντήσω
και πάλι την επόμενη.
23. Γιατί δείχνει υπέροχη φωτισμένη πόλη, όταν βλέπεις τα καλοκαίρια στο Θέατρο Δάσους κάτι βαρετό.
24. Γιατί με λίγα χρήματα στην περιοχή των Σφαγείων, μπορείς να φτιάξεις το υπερσύγχρονό σου Loft.
25. Γιατί η πωλήτρια στο κατάστημα καλλυντικών θυμάται πάντα τη μάρκα και το νούμερο από το κραγιόν
μου.
26. Γιατί μερικοί από τους ανθρώπους της, ακόμη ονειρεύονται.
27. Γιατί είναι χάρμα οφθαλμών τα νεοκλασικά στη Βασιλίσσης Όλγας.
28. Γιατί ποτέ δε χορταίνεις από την παραλία της Αρετσούς τα λευκά, πράσινα, και κόκκινα φώτα που
λάμπουν στο αεροδρόμιο.
29. Γιατί ο Βαρδάρης είναι υπέροχα αναζωογονητικός.
30. Γιατί διανύοντας μερικά χιλιόμετρα, βρίσκεσαι σε μερικές από τις ωραιότερες παραλίες της Ελλάδας.
31. Γιατί αγαπώ πιο πολύ την πόλη από τους κατοίκους της.
32. Για τα σάντουιτς του «Έτση»
33. Γιατί εδώ κάποιοι άνθρωποι σνομπάρουν ακόμη τους σνόμπ.
34. Γιατί μια μοναχική βόλτα στην παραλία λειτουργεί ως ηρεμιστικό
35. Γιατί δε χρειάζεται να περιμένω στις ουρές των νυχτερινών μαγαζιών
36. Γιατί η Χαλκιδική είναι δίπλα.
37. Για τα φρέσκα ψάρια της Κρήνης.
38. Γιατί έχει ακόμα πολλές ανεξερεύνητες «πτυχές».
39. Γιατί είναι μια πόλη που φυλάει σφραγισμένες τις αναμνήσεις μου.
40. Γιατί όπου και να πάω, θα συναντήσω σίγουρα αυτούς που θέλω.
41. Γιατί σύμφωνα με το Φένγκ Σούι, ο συνδυασμός Θερμαϊκού και Σέιχ Σου είναι θετικός.
42. Για το φαγητό στο Τίφανις.
43. Για τις μυρωδιές του Τερκενλή εν μέσω καυσαερίων.
44. Για τις κοσμικές εκδηλώσεις, που έχουν γίνει πλέον οικογενειακές.
45. Γιατί γκρινιάζουμε με ένα δικό μας τρόπο.
46. Γιατί όταν οι υπόλοιποι Έλληνες λένε « Κάλός ο Ρέμος», εμείς απαντάμε «ναι,καλό είναι ο Αντωνάκης».
47. Για τους 60.000 φοιτητές και φοιτήτριες που είναι κάτι το fresh.
48. Γιατί οι αποστάσεις μου επιτρέπουν να βλέπω συχνά τους φίλους μου.
49. Γιατί εδώ ζούνε οι γονείς μου.
50. Γιατί, θέλοντας και μη, εδώ γεννήθηκα.
51. Για τη βροχερή νύχτα στη Λεωφόρο Νίκης, οδηγώντας. Τα φώτα να παίζουν με το νερό, η διάθεση να
είναι μαύρη και ο Πύργος… Λεύκός.
52. Για το νυχτοπερπάτημα στα μπαράκια του κέντρου, με jazz μουσική επένδυση…
53. Για το ανοιξιάτικο μεσημέρι στην Παραλία. Ο ήλιος ντάλα και ο καφές… αργόσυρτη ιεροτελεστία.
54. Για το καϊμάκι παγωτό στου «Χατζή»
55. Για τη γκρίνια στο «De Facto»Υψηλό επίπεδο.. « Κοινωνικής Κριτικής»
56. Για τη γκρίνια στο «Ντορέ» Υψηλό επίπεδο.. « Θεατρικής Κριτικής»
57. Για το μεσημέρι στην πλατεία Δικαστηρίων. Οδός Μητσαίων. Οι μετανάστες της «άλλης» πόλης, μέσα
στην πόλη.
58. Για το Μπίτ Παζάρ. Πρώην Παζάρι Ψείρας. Μνήμες από την προσφυγιά άλλης εποχής.
59. Για τη φοιτητική κατάληψη της πόλης από τους φοιτητές, «εκτός εξεταστικής»
60. Για τον χαρακτηρισμό μπαγιάτηδες.
61. Για το Θερμαϊκό που ξανάγινε φυσιολογική θάλασσα.
62. Για τη θέση της πόλης στη «μύτη» των Βαλκανίων, που την καθιστά ιδανικό ορμητήριο για όσους θέλουν
να εξερευνήσουν την ενδοχώρα.
63. Για την απόσταση ασφαλείας από τους μοραΐτες εμπόρους και τους ρουμελιώτες απατεώνες.
64. Για την «Άνω Πόλη», που είναι ενεργειακά πολύ «πάνω» …
65. Για τη μυστηριακή ατμόσφαιρα και το κοσμοπολίτικο παρελθόν της.
66. Για τις εναλλακτικές κοσμοθεωρίες ορισμένων ιδιαίτερων ανθρώπων της, όπως του συγγραφέα Παντελή
Γιαννουλάκη.
67. Για το ότι βρίσκω πάντα το φίλο μου το Θόδωρο, του «Berlin», χωρίς να κλείσουμε προηγουμένως
ραντεβού από το τηλέφωνο.
68. Για το «τελετουργικό» του απογευματινού καφέ, οπουδήποτε στην παραλιακή.
69. Για τα ηλιοβασιλέματα στο Καραμπουρνάκι, γιατί τα βλέπω από το παράθυρό μου.
70. Για το μέλλον, που μέσω της γεωπολιτικής και της ιστορίας ,συνωμοτεί υπέρ της.
71. Γιατί έχει θάλασσα
72. Γιατί είναι όλοι φίλοι μου εδώ.
73. Γιατί δε με αγχώνει
74. Γιατί έχει καλό κουτσομπολιό
75. Γιατί κάνω ακόμη πράγματα που μου αρέσουν.
76. Γιατί έχει το γήπεδο της Τούμπας.
77. Για την πλατεία Αριστοτέλους, τα κυριακάτικα πρωινά, το Λιβάδι για τις ωραιότερες ανατολές, το πατρικό
μου όταν είμαι στεναχωρημένη, το Σέιχ Σου, για να τρέχω, την Άνω Πόλη για να χάνομαι, το Βαρδάρι για
να θυμάμαι και τον Χριστιανόπουλο για να νιώθω.
78. Γιατί δεν υπάρχει άλλη πόλη στην Ελλάδα που να με προκαλεί να τη ζήσω.
79. Γιατί μπορώ, όποτε με πνίγει, να την εγκαταλείπω χωρίς ενοχές.
80. Γιατί μου δίνει την αίσθηση μιας πόλης «φευγάτης».
81. Για τις οσμές των μπαχαρικών στις αγορές του Κέντρου και την οδό Αριστοτέλους για τον ζωηρό και
αρχοντικό τόνο που δίνει στην πόλη.
82. Για τα καλντερίμια, στην πλατεία Άθωνος. Τις πρωινές ώρες οι μικροπωλητές δίνουν ρεσιτάλ! Του
σούρουπο οι ιδιοκτήτες βγάζουν τα ακορντεόν και γλεντάνε μέχρι το τέλος της ημέρας.
83. Για τα μοναδικά ερωτικά ηλιοβασιλέματα και το γεγονός ότι από το κέντρο βρίσκομαι στη θάλασσα, μέσα
σε πέντε λεπτά.
84. Για το Βυζαντινό Μουσείο του Κρόκου.
85. Για την Αγία Σοφία , τον ιστορικό ναό με τα υπέροχα ψηφιδωτά του 9ου Αιώνα, που μπορώ να βλέπω από
το μπαλκόνι του σπιτιού μου!
86. Για την Αγορά Μοδιάνο : τα μαγαζιά αλλά και τις γραφικές ταβέρνες, για αυτοσχέδια γλέντια, με μουσική
από πλανόδιους οργανοπαίχτες.
87. Για τα μαγαζιά που επιχειρούν να προσεγγίσουν μια έθνικ αισθητική, χωρίς να είναι γραφικά.
88. Για τους πολιτικούς περιπάτους, που μπορούν μα ολοκληρωθούν μέσα σε ένα πρωινό, χωρίς μεταφορικό
μέσο.
89. Για τα Κάστρα. Ιδιαίτερα το βράδυ, όταν φωταγωγούνται, δίνουν εντύπωση μεσαιωνικής πόλης.
90. Για τα μυθιστορήματα λογοτεχνών που κατέθεσαν το είναι τους σε αυτή την πόλη (Βαφόπουλος,
Ιωάννου, Μπακόλας, Μοσκώφ)
91. Για τα τρίγωνα του «Ελενίδη», χανούμ μπουρέκ και καζάν ντιπί από το «Χατζή», σοκολάτα Ευφροσύνη
από τον «Αγαπητό», και προφιτερόλ από το «Plaisir», που το ετοιμάζουν μπροστά στα μάτια σου!
92. Για το φεστιβάλ κινηματογράφου και το «κλίμα» εκείνων των ημερών : τη μανία να προλάβεις προβολές,
τη συνεχή μετακίνηση από τις προβλήτες στο «Ολύμπιον».
93. Οι κυριακάτικες βόλτες με το σκύλο μου μέχρι το «Μακεδονία Παλλάς». Ευκαιρία για εκτόνωση και
παιχνίδι (για το σκύλο), χαλάρωση και γνωριμίες με τους ομοιοπαθείς (για μένα)
94. Τα μελαγχολικά απογεύματα στην πόλη, όταν ο καιρός είναι συννεφιασμένος και βροχερός. Όλες οι
γωνιές μοιάζουν με ζωντανές καρτ-ποστάλ.
95. Τις πάντα φρέσκιες κρέμες του «Πορφύρη».
96. Για τις «Νέες Μορφές»
97. Τα σοκολατένια μπακλαβαδάκια του Δεληγεωργάκη
98. Η διαδρομή του λεωφορείου 3 «Νέος Σιδ/κός Σταθμός-Φοίνικας», μοιάζει με μικρή τουριστική περιήγηση,
σε ενδιαφέροντα κομμάτια της πόλης : Σταθμός-Βαρδάρι-Λιμάνι-Μητρόπολη-Λ.Πύργος-Παραλία-Δελφών-
Καλαμαριά-Φοίνικας.
99. Η Προξένου Κορομηλά, από την αρχή μέχρι το τέλος της. Νεανική απάντηση στο κυριλέ κατεστημένο
της Τσιμισκή και της Μητροπόλεως.
100. Η πανεπιστημιούπολη του Α.Π.Θ, ειδικά την Άνοιξη και το Καλοκαίρι.
101. Το ξάφνιασμα και η έκπληξη των Αθηναίων, όταν δοκιμάζουν μεζέδες και γλυκά της πόλης. Η ατάκα
«Α! Εμείς δεν το έχουμε αυτό!» με κάνει να σκάω στα γέλια.
102. Ο καιρός που είναι ίδιος με της Νέας Υόρκης.
103. Κάθε βήμα και ένα «γεια».
104. Απόγευμα Μαΐου, να περπατάω στο Ποσειδώνιο.
105. Να λες, «κατεβαίνω στην αγορά».
