Αισχρόν τε μοχθείν μή θέλειν νεανίαν.
(Είναι αισχρό να μη θέλει να κοπιάζει ο νέος).
-Ευριπίδης
Μήτηρ εστίν η αργία τού λιμού,αδελφή δέ τής κλοπής.
(Η απραξία είναι μητέρα της πείνας και αδελφή της κλοπής).
-Ιώβ
Αρετής προπάροιθε ιδρώτα θεοί αθάνατοι θήκαν.
(Μπροστά στην αρετή οι αθάνατοι θεοί έβαλαν τον ιδρώτα).
-Ησίοδος
Ουδείς ών ράθυμος ευκλεής ανήρ,άλλ'οι πόνοι τίκτουσι τήν ευδοξίαν.
(Κανείς τεμπέλης άνθρωπος,δεν είναι ένδοξος,αλλά οι κόποι γεννούν τη δόξα).
-Ευριπίδης
Αδύνατον τόν μηδέν πράττοντα πράττειν εύ.
(Είναι αδύνατο να ευτυχεί όποιος δεν ασχολείται με καμιά εργασία).
-Αριστοτέλης
Τ'αγαθά κόποις κτώνται.
(Τα αγαθά αποκτούν οι άνθρωποι με κόπους).
-Αρχαίο γνωμικό
Θεός τοίς αργούσιν ου παρίσταται.
(Ο Θεός δεν βοηθεί τους ανθρώπους που δεν εργάζονται).
-Σοφοκλής
Μετά πόνου η μάθησις.
(Με κόπο αποκτά κανείς τις γνώσεις).
-Αριστοτέλης
Πόνοι γεννώσι δόξαν,κάματοι προξενούσι στεφάνους.
(Οι κόποι γεννούν δόξα,οι επίμονες εργασίες φέρουν στεφάνους).
-Αρχαίο γνωμικό
Η εργασία αντιπροσωπεύει τη ζωή,τη σκέψη,το φως και είναι ηθικός νόμος,τον
οποίον δεν μπορεί κανείς να αποφύγει και αν αποφύγει ως ενόχληση,θα την έχει
ως τιμωρία.
-Β.Ουγκώ
Η εργασία είναι σκληρή τροφός,ανατρέφει όμως γενναία παιδιά.
-Στάελ
Καθετί στον κόσμο με την εργασία αγοράζεται.
Εάν θέλεις ανάπαυση,μεταχειρίσου καλά το χρόνο.
-Φραγκλίνος
Η εργασία κοιτάζει την πόρτα του εργατικού ανθρώπου,αλλά δεν τολμά
να μπει μέσα.
- Φραγκλίνος
Στην αργία υπάρχει παντοτινή απογοήτευση.
-Καρλάυλ
Ο καθένας πρέπει να κάνει την εργασία,την οποία γνωρίζει καλύτερα.
-Προπέρτιος
Η τίμια δουλειά έχει όμορφο πρόσωπο.
-Ντεκάρτ
Η εργασία οδηγεί στην αληθινή ευδαιμονία.
-Α.Σμιθ
Τό εύδαιμον τό ελεύθερον,τό δ'ελεύθερον τό εύψυχον.
(Η ευτυχία στηρίζεται στην ελευθερία και η ελευθερία στη γενναιοψυχία).
-Θουκυδίδης
Ελευθέρους αφήκε πάντας ο Θεός,ουδένα δούλον η φύσις πεποίηκε.
(Ελεύθερους τους άφησε όλους ο Θεός,η φύση κανένα δεν έκανε δούλο).
-Αλκιδάμας
Ελεύθερον αδύνατον είναι τόν πάθεσι δουλεύοντα καί υπό παθών κρατούμενον.
(Είναι αδύνατο να θεωρείται ελεύθερος αυτός που είναι δούλος στα πάθη του
και κυριαρχείται από αυτά).
-Πυθαγόρας
Η γάρ άγαν ελευθερία έοικεν ουκ εις άλλο τι ή εις άγαν δουλείαν,
μεταβάλλειν καί ιδιώτη καί πόλει.
(Γιατί η υπερβολική ελευθερία δε μοιάζει με τίποτα άλλο παρά με
υπερβολική δουλεία,αφού αλλάζει και τον πολίτη και την κοινωνία).
-Πλάτων
Τοίς ελευθέροις μεγίστη ανάγκη η υπέρ τών πραγμάτων αισχύνη.
(Είναι ανάγκη οι ελεύθεροι να έχουν συναίσθηση της ευθύνης για τα πράγματα της
πολιτεία).
-Δημοσθένης
Δούλοι γάρ καί δεσπότης ούκ άν ποτε γένοιντο φίλοι.
(Γιατί οι δούλοι και ο τύραννος ποτέ δεν θα γίνουν φίλοι).
-Πλάτων
Πάσα δουλεία παρά φύσιν εστί.
(Κάθε δουλεία είναι αντίθετη με τη φύση του ανθρώπου).
-Αντιφάνης
Εμφυτος πάσιν ανθρώποις ο τής ελευθερίας πόθος.
(Στην ψυχή όλων των ανθρώπων υπάρχει από τη φύση ο πόθος της ελευθερίας).
-Διον.Αλικαρνασσεύς
Υπέρ τής ελευθερίας μάχεσθαι.
(Να μάχεσθε για την ελευθερία).
-Πλάτων
Τήν ελευθερίαν ελοίμην ανθ'ών έχω καί άλλων πολλών.
(Την ελευθερία θα προτιμούσα με αντάλλαγμα όσα έχω καί άλλα πολλά).
-Ξενοφών
Τό γάρ τραφήναι μή καλώς αιδώ φέρει.
(Η κακή ανατροφή φέρνει ντροπή).
-Ευριπίδης
Αγωγή τών πολιτών κυριώτατον καί μέγιστον πρός ευδαιμονίαν πόλεως.
(Η αγωγή των πολιτών είναι το πιο βασικό και το πιο μεγάλο απ'τα αγαθά,
για να ευτυχήσει μια πολιτεία).
-Πλούταρχος
Αρχή πολιτείας απάσης νέων τροφά.
(Σε κάθε πολιτεία ανεξαίρετα θεμέλιο είναι η ανατροφή των νέων).
-Πυθαγόρας
Κράτιστον δέ είναι εν τοίς αναγκαίοις παιδεύεσθαι.
(Αριστος τρόπος ανατροφής των νέων είναι το να συνηθίζουν να αρκούνται
μόνο στα πιο αναγκαία).
-Θουκυδίδης
Δεί τούς μέλλοντας αγαθούς άνδρας γενήσεσθαι τό μέν σώμα γυμνασίοις ασκείν,
τήν δέ ψυχήν παιδεύσει.
(Οι άνθρωποι,που σκοπεύουν να γίνουν σπουδαίοι,πρέπει να γυμνάζουν το μεν σώμα
με γυμναστικές ασκήσεις,τη δε ψυχή με πνευματική καλλιέργεια).
-Αντισθένης
Πάντων κάκιστον η ευπετείη παιδεύσαι τήν νεότητα.Αυτή γάρ εστι ή τίκτει
τάς ηδονάς ταύτας εκ τών η κακότης γίνεται.
(Ο χειρότερος τρόπος για την ανατροφή των νέων είναι το να τους δίνονται
όλες οι ευκολίες.Γιατί η ευκολία γεννά τις ηδονές και από αυτές προέρχεται
κάθε κακοήθεια).
-Δημοκρίτος
Εκ γάρ πατρός καί μητρός όστις εκπονεί σκληράς διαίτας,οι γόνοι βελτίονες.
(Τα παιδιά γίνονται καλύτερα,όταν σκληραγωγούνται από τους γονείς).
-Ευριπίδης
Ωσπερ επί τής γεωργουμένης γής οία τις σπείρει,τοιαύτα καί θερίσει,
ούτω καί επί τής ψυχής οποίας τις εμπνεύση ταύτη διαθέσεις,τούτων
καί απολαύει.
(Οπως ακριβώς ό,τι σπείρει κανείς στην καλλιεργούμενη γη,αυτό και θα θερίσει,
έτσι και στην ψυχή,όποιες συνήθειες σ'αυτήν εμπνεύσεις,αυτές και θα
απολαύσει).
-Γρηγόριος Παλαμάς
Κακοίς ομιλών καυτός εκβήσει κακός.
(Αν συναναστρέφεσαι κακούς ανθρώπους,θα γίνεις και συ ο ίδιος κακός).
-Μένανδρος
Σοφοίς ομιλών καυτός εκβήσει σοφός.
(Αν συναναστρέφεσαι σοφούς ανθρώπους,θα γίνεις και συ ο ίδιος σοφός).
-Μένανδρος
Εν αλλοτρίοις παραδείγμασι παίδευε σαυτόν,καί απαθής τών κακών έση.
(Παίρνε μαθήματα από τα ξένα παραδείγματα και έτσι θα γλυτώσεις απ'τις
συμφορές).
-Δημώνακτας
Μή κακοίς ομίλει.
(Να μη συναναστρέφεσαι κακούς ανθρώπους).
-Σόλων
Δεί τούς πατέρας τώ μηδέν αμαρτάνειν,αλλά πάντα ά δεί,πράττειν,εναργές
εαυτούς παράδειγμα τοίς τέκνοις παρέχειν.
(Οι πατέρες οφείλουν να παρουσιάζουν τον εαυτό τους ως ζωντανό παράδειγμα
στα παιδιά τους με το να μην κάνουν κανένα σφάλμα,αλλά με το να κάμνουν,
όσα πρέπει).
-Πλούταρχος
Σύμβουλος σοφός,τείχος ελπίδος,πηγή γλυκειά ομιλία μετά συνετών.
(Η με συνετούς ανθρώπους συναναστροφή είναι σοφός σύμβουλος,τείχος ελπίδας
γλυκιά πηγή).
-Αρχαίο γνωμικό
Ινα τώ παραδείγματι φωτεινότερου ποιήσω τόν λόγον.
(Ώστε με το παράδειγμα να κάνω πιο φωτεινό το λόγο).
-Πλούταρχος
Επιστήμη ποιητική ευδαιμονίας.
(Η επιστήμη είναι δημιουργός της ευτυχίας του ανθρώπου).
-Πλάτων
Χρήσιμ'ειδώς ούχ ό πολλά ειδώς σοφός.
(Σοφός είναι όχι αυτός που ξέρει πολλά,αλλά αυτός που ξέρει χρήσιμα).
-Αισχύλος
Πασά τε επιστήμη,χωριζομένη δικαιοσύνης καί τής άλλης αρετής,πανουργία τις,
καί ού σοφία φαίνεται.
(Κάθε επιστήμη,όταν χωρίζεται από τη δικαιοσύνη και την υπόλοιπη αρετή,γίνεται
πανουργία κι όχι σοφία).
-Πλάτων
Πάντες οί άνθρωποι τού ειδέναι ορέγονται φύσει.
(Ολοι οι άνθρωποι εκ φύσεως επιθυμούν τη γνώση).
-Πλάτων
Χαλεπόν τό εύ γνώναι.
(Δύσκολο το να γνωρίζουμε κάτι καλά).
-Πιττακός
Δίδασκε καί μάνθανε τό άμεινον.
(Ο,τι είναι καλύτερο,αυτό να το διδάσκεις στους νέους κι ο ίδιος να το
μαθαίνεις).
-Πιττακός
Νεώτερον δίδασκε.
(Να γίνεις δάσκαλος των νέων).
-Ηράκλειτος
Χρή παίδ'έτ'εόντα καλά διδάσκεμεν έργα.
(Πρέπει τον άνθρωπο από την παιδική ηλικία να τον διδάσκουμε καλές πράξεις).
-Φωκυλίδης
Πρώτον τών έν ανθρώποις παίδευσις.
(Πρώτο απ'όσα έχουν οι άνθρωποι,είναι η μόρφωση).
-Αντιφών
Απαιδευσία πάντων τών παθών μήτηρ.
(Η απαιδευσία είναι μητέρα όλων των παθών.
-Πλούταρχος
Διδασκάλους ζητητέον τοίς τέκνοις,οί καί τοίς βίοις εισίν αδιάβλητοι καί τοίς
τρόποις ανεπίληπτοι καί ταίς εμπειρίαις άριστοι.
(Δασκάλους για τα παιδιά μας πρέπει να ζητάμε εκείνους που είναι και η ζωή
τους αδιάβλητη (ηθική) και η διαγωγή τους άμεμπτη (άσπιλη) και η κατάρτισή
τους (γνώσεις) άριστη).
-Πλούταρχος
Τέκνα δεί παιδεύειν.
(Τα παιδιά σου πρέπει να μορφώνεις).
-Κλεόβουλος
Απαντας ή παίδευσις ημέρους ποιεί.
(Ολους η μόρφωση τους εξημερώνει).
-Μένανδρος
Εργάζου μοχθών ώς έξ'ιδίων βιοτεύσεως.
(Να δουλέψεις με μόχθο για να τα φέρνεις γύρω στη ζωή σου).
-Φωκυλίδης
Μετά πόνου ή μάθησις.
(Με κόπο αποκτά κανείς τις γνώσεις).
-Αριστοτέλης
Πόνος γάρ,ώς λέγουσιν,ευκλείας πατήρ.
(Ο κόπος,καθώς λέγουν,είναι ο πατέρας της δόξας).
-Ευριπίδης
Απαντα τά καλά τού πονούντος γίνεται.
(Ολα γενικά τα καλά γίνονται κτήμα του ανθρώπου,ο οποίος κοπιάζει).
-Σοφοκλής
Τών γάρ όντων αγαθών καί καλών ουδέν άνευ πόνου και επιμελείας οί θεοί
διδόασιν ανθρώποις.
(Εκ των υπαρχόντων αγαθών και καλών τίποτε δε δίνουν οι θεοί στους
ανθρώπους χωρίς κόπο και επιμέλεια).
-Ξενοφών
Εργω κ'ουκέτι μύθω.
(Εργα και όχι λόγια).
-Αισχύλος
Τά αγαθά κόποις κτώνται.
(Τα αγαθά και ωφέλιμα αποκτώνται με κόπους).
-Αρχαίο γνωμικό
Εύκλειαν έλαβον ούκ άνευ πολλών πόνων.
(Δόξα απόκτησα με πολλούς κόπους).
-Ευριπίδης
Χαλεπόν εαυτόν γνώναι.
(Είναι δύσκολο να γνωρίσει κανείς τον εαυτό του).
-Θαλής
Ούκ έν πάσιν ή γνώσις.
(Είναι αδύνατο να τα μάθουμε όλα).
-Απόστ.Παύλος
Χαλεπόν τό εύ γνώναι.
(Είναι δύσκολο να φτάσεις στην αληθινή γνώση).
-Πιττακός
Γιγνώσκειν εαυτούς και σωφρονείν.
(Να γνωρίζετε τον εαυτό σας και να γίνεσθε σώφρονες).
-Ηράκλειτος
Εν οίδα,ότι ουδέν οίδα.
(Ενα γνωρίζω,ότι δηλαδή δεν γνωρίζω τίποτε).
-Σωκράτης
Αρχή σοφίας γνώσις αγνοίας.
(Αρχή της σοφίας είναι η γνώση της άγνοιας).
-Κλεόβουλος
Εί βούλει γνώναι Θεόν,προλαβών γνώθι σαυτόν.
(Αν είσαι αποφασισμένος να γνωρίσεις το Θεό,πρόλαβε να γνωρίσεις τον εαυτό
σου).
-Κλήμης
Εδιζησάμην εμαυτόν.
(Εξερεύνησα τον εαυτό μου).
-Ηράκλειτος
Πολέμιον ανθρώποις αυτοί εαυτοίς.
(Ο εχθρός των ανθρώπων είναι ο εαυτός τους).
-Ανάχαρσις
Γνώθι σαυτόν.
(Να γνωρίσεις τον εαυτό σου).
-Χίλων
Αιέν αριστεύειν καί υπείροχον έμμεναι άλλων,μηδέ γένος πατέρων αισχυνέμεν.
(Πάντοτε να είσαι άριστος και ανώτερος των άλλων και να μη ντροπιάζεις το
γένος των πατέρων σου).
-Ομηρος
Ενθα γάρ άμιλλα,ενταύθα καί νίκη εστίν.
(Οπου υπάρχει άμιλλα,εκεί υπάρχει και νίκη).
-Αριστοτέλης
Αγαθή δ'Ερις ήδε βροτοίσιν.
(Η άμιλλα είναι χρήσιμη στην ανθρωπότητα).
-Ησίοδος
Αθλα γάρ οίς κείται αρετής μέγιστα,τοίς δέ καί άνδρες άριστοι πολιτεύουσι.
(Οπου προβάλλονται μεγάλα βραβεία της αρετής,εκεί και άριστοι πολίτες
αναδεικνύονται).
-Θουκυδίδης
Ούκ εά με καθεύδειν τό τού Μιλτιάδου τρόπαιον.
(Δεν με αφήνει να κοιμηθώ η λαμπρή νίκη του Μιλτιάδη).
-Θεμιστοκλής
Τήν τών δήμων ελευθερίαν ή τών αγαθών ανδρών άμιλλα φυλάττει.
(Την ελευθερία των λαών διαφυλάττει η άμιλλα μεταξύ των έντιμων ανδρών).
-Δημοσθένης
Οι υπερβολικοί ανταγωνισμοί οδηγούν τα κράτη στην καταστροφή.
-Πλούταρχος
Αμιλλα είναι η τάση να φτάσει κανένας τον άλλον,που τον θαυμάζει ή και να
τον ξεπεράσει,χωρίς να αισθάνεται φθόνο,για την υπεροχή του άλλου.
-Αριστοτέλης
Κρίνε δίκαια.
(Η κρίση σου να είναι δίκαιη).
-Σωσιάδης
Η κρίσις χαλεπή.
(Η κρίση είναι δύσκολη).
-Ιπποκράτης
Αιτιώ παρόντα.
(Να κατακρίνεις κάποιον,όταν είναι παρών).
-Σωσιάδης
Τών παθών κρίσει καί ασκήσει περιγιγνόμεθα,πρότερον δέ ή κρίσις εστί.
(Με την κρίση και την άσκηση κυριαρχούμε πάνω στα πάθη μας,μα η κρίση είναι
το πρωτο).
-Πλούταρχος
Δεί κρίνειν τά τού καθ'ημέραν βίου συμβόλαια.
(Πρέπει να κρίνετε τις δωσοληψίες της καθημερινής ζωής).
-Δημοσθένης
Μή κρίνετε,ίνα μή κριθήτε.
-Ευαγγελιστής Ματθαίος
Μή κρίνετε κατ'όψιν,αλλά τήν δικαίαν κρίσιν κρίνατε.
(Μην κρίνετε εξετάζοντας τα πράγματα επιφανειακά.Η κρίση να στηρίζεται στο
δίκαιο).
-Ευαγγελιστής Ιωάννης
Μέ τήν όψιν καλλωπίζου,αλλ'έν τοίς επιτηδεύμασιν ίσθι καλός.
(Να μη φροντίζεις μόνο την εξωτερική μορφή σου,αλλά να είσαι καλός στην
δουλειά που ασχολείσαι).
-Πιττακός
Δύο δέ επιτεύγματα ή δύο φύσεις ακριβώς διαπονείσθαι σχεδόν ουδεμία φύσις
ικανή τών ανθρώπων.
(Δύο επαγγέλματα ή δύο τρόπους εργασίας κανένας σχεδόν από τους ανθρώπους
δεν είναι ικανός να εξασκεί με επιτυχία).
-Πλάτων
Η ηθική έξ'έθνους περιγίνεται.
(Η ηθική έχει τις ρίζες της στις συνήθειες).
-Αριστοτέλης
Ηθη τά πάντων έν χρόνω πειράζεται.
(Με το χρόνο αποκαλύπτεται ο χαρακτήρας όλων).
-Μένανδρος
Ηθη πονηρά τήν φύσιν διαστρέφει.
(Διεφθαρμένα ήθη διαστρεβλώνουν το χαρακτήρα).
-Μένανδρος
Μιμού τά σεμνά,μή κακούς μιμού τρόπους.
(Να μιμήσαι τις πράξεις,που προκαλούν σεβασμό,αλλ'όχι τους κακούς χαρακτήρες).
-Μένανδρος
Τό τής πόλεως ήθος ομοιούται τοίς άρχουσι.
(Ο χαρακτήρας των πολιτών εξομοιώνεται με τους άρχοντές τους).
----
Να δοκιμάζεις το ήθος (το χαρακτήρα) των άλλων.
-Σωσιάδης
Ηθος ανθρώπω δαίμων.
(Το ήθος δημιουργεί τη μοίρα του ανθρώπου).
-Ηράκλειτος
Ού τό ζήν περί πλείστου ποιητέου,αλλά τό εύ ζήν.
(Δεν πρέπει να βάζουμε σε ανώτερη μοίρα την πεζή ζωή,αλλά την έντιμη,ηθική,
ανώτερη ζωή).
-Σωκράτης
Πρός ζωήν αγαθήν,ή παιδεία καί ή αρετή μάλιστα άγουσιν.
(Η μόρφωση και η άσκηση της αρετής οδηγούν προπαντός σε έντιμη ζωή).
-Αριστοτέλης
Ούκ έπ'άρτω ζήσεται μόνον άνθρωπος.
(Ο άνθρωπος δε ζει μόνο για το ψωμί).
-Καινή Διαθήκη
Αμελούντα τού ζήν ούκ ένεστ'ευσχημονείν.
(Οταν αμελείς τη ζωή σου,δεν είναι δυνατό να έχεις αξιοπρέπεια).
-Αρχαίο γνωμικό
Λάθε βιώσας.
(Να ζεις χωρίς να κάνεις θόρυβο).
-Δημόκριτος
Βίον αιρείσθαι τόν άριστον.
(Να εκλέγετε ζωή την άριστη).
-Πυθαγόρας
Επιμελού βίου.
(Να φροντίζεις για τη ζωή σου).
-Θαλής
Απας ό βίος τών ανθρώπων φύσει καί νόμοις διοικείται.
(Ολη η ζωή των ανθρώπων ρυθμίζεται από τη φύση και τους νόμους).
-Αριστοτέλης
Η καλώς ζήν ή καλώς τεθνηκέναι τόν ευγενή χρή.
(Η πρέπει να ζει κανείς με τιμή ή να πεθαίνει με τιμή).
-Σοφοκλής
Βραχύς ό βίος ανθρώπω εύ πράσσοντι,δυστυχούντι δέ μακρός.
(Η ζωή φαίνεται σύντομη στον άνθρωπο που ευτυχεί,για το δυστυχή όμως είναι
ατέλειωτη).
-Απολλώνιος
Καιρόν γνώθι.
(Να γνωρίζεις την αξία του χρόνου).
-Θαλής
Χρόνος ό πάντων πρόγονος.
(Ο χρόνος είναι αυτός που όλα τα δημιουργεί).
-Πίνδαρος
Χρόνου φείδου.
(Να χρησιμοποιείς με οικονομία το χρόνο σου).
-Χίλων
Λύπης πάσης ιατρός γίνεται χρόνος.
(Την κάθε λύπη ο χρόνος τη γιατρεύει).
-Δίφιλος
Σοφόν λέγουσι τόν χρόνον πεφυκέναι.
(Λένε ότι ο χρόνος είναι σοφός).
-Μένανδρος
Πάντων ιατρός τών αναγκαίων κακών χρόνος εστί.
(Ο χρόνος είναι γιατρός όλων των κακών που επιβάλλονται από τις ανάγκες).
-Μένανδρος
Θαρσείν χρή τάχ'αύριον έσσετ'άμεινον.
(Πρέπει να έχεις θάρρος,ίσως είναι καλύτερο το αύριο).
-Θεόκριτος
Μή σφόδρα θαρρείν,μηδ'απελπίζειν άγαν.Τό μέν γάρ εκλύει,τό δ'ανατρέπει.
(Να μην έχεις υπερβολική αισιοδοξία,ούτε να απελπίζεσαι πολύ,γιατί το μεν
πρώτο χαλαρώνει τη ζωή,το δε δεύτερο την ανατρέπει).
-Ι.Χρυσόστομος
Μέγα τό τής θαλάσσης κράτος.
(Η κυριαρχία στη θάλασσα είναι μεγάλο πλεονέκτημα).
-Θουκυδίδης
Θάλασσα κλύζει πάντα τ'ανθρώπων κακά...
(Η θάλασσα ξεπλένει όλα τα κακά των ανθρώπων).
-Ευριπίδης
Γονείς αιδού.
(Να έχεις σεβασμό στους γονείς σου).
-Σόλων
Γονείς καί θεόν εξ'όλης ψυχής τίμα.
(Τους γονείς και το Θεό να τους τιμάς με όλη σου την ψυχή).
-Γρηγ.Θεολόγος
Τά τέκνα υπακούετε τοίς γονεύσι.
(Τα παιδιά να υπακούετε στους γονείς σας).
-Απόστολος Παύλος
Δεί φέρειν οργήν πατέρων καί μή αγανακτείν.
(Πρέπει να υπομένουμε την οργή των γονέων μας και να μην αγανακτούμε).
-Αιλιανός
Κολακεύειν γονείς μή όκνει.
(Μην κουράζεσαι να περιποιείσαι τους γονείς σου).
-Πιττακός
Εστίαν τίμα.
(Να τιμάς την οικογένειά σου).
-Λυσίας
Γονείς δέ τίμα καί φίλους ευεργέτει.
(Να τιμάς τους γονείς σου και να ευεργετείς τους φίλους σου).
-Μένανδρος
Κοινή ή πρόνοια τοίς τίκτουσι τών γεννωμένων.
(Είναι κοινή σ'όλους τους γονείς η φροντίδα για τα παιδιά τους).
-Πλούταρχος
Τό γνώναι εαυτόν αρχή σοφίας ανθρωπίνης.
(Η γνωριμία με τον εαυτό μας είναι αρχή της ανθρώπινης σοφίας).
-Αριστοτέλης
Δύσκολον τόν εαυτόν γνώναι,εύκολον τώ άλλω υποτίθεσθαι.
(Πολυ δύσκολο να γνωρίσεις τον εαυτό σου,εύκολο όμως πράγμα το να
συμβουλεύεις τους άλλους).
-Θαλής
Μή ίσθι άλλων ιατρός έλκεσι βρύων.
(Να μην είσαι ιατρός άλλων,ενώ ο ίδιος είσαι γεμάτος από πληγές).
-Ευριπίδης
Αυτεπαινέτους γάρ μισεί ό Θεός.
(Ο Θεός μισεί εκείνους που επαινούν τον εαυτό τους).
-Ο Ρώμης Κλήμης
Τό δέ γνώθι σαυτόν χρήσιμον είς νουθεσίαν τών αλαζόνων,οί υπέρ τήν εαυτών
δύναμιν φλυαρούσι.
(Η αυτογνωσία είναι χρήσιμη στο να συμβουλεύει τους αλαζόνες,που λεν
ανοησίες καυχόμενοι για πράγματα ανώτερα από τη δύναμή τους).
-Βίας
Τό νικάν σαυτόν πασών νικών πρώτη τε καί αρίστη.
(Απ'όλες τις νίκες πρώτη και άριστη είναι να νικά κανείς τον εαυτό του).
-Πλάτων
Ουδείς αυτός εαυτού κατηγόρησε πώποτε.
(Κανείς μέχρι τώρα δεν έγινε κατήγορος του εαυτού του).
-Δημοσθένης
Ουδείς ελεύθερος εαυτού μή κρατών.
(Κανείς δεν είναι ελεύθερος,εάν δεν είναι κύριος του εαυτού του).
-Πυθαγόρας
Τό γνώθι σαυτόν εστιν,άν τά πράγματα ίδης τά σαυτού και τί σοί ποιητέον.
(Αυτογνωσία είναι,αν γνωρίσεις τα πράγματά σου και τι πρέπει να κάνεις).
-Μένανδρος
Απαντές εσμεν είς τό νουθετείν σοφοί.Αυτοί δ'όταν σφάλλωμεν,ού γιγνώσκομεν.
(Ολοι είμαστε σοφοί στο να δίνουμε συμβουλές,όταν όμως οι ίδιοι σφάλλουμε,
δεν το καταλαβαίνουμε).
-Μένανδρος
Λάλει καίρια.
(Να λέγεις τα σωστά,εκείνα που πρέπει).
-Βίας
Γλώσσα πολλούς είς όλεθρον ήγαμεν.
(Η γλώσσα πολλούς τους οδήγησε στην κατάστροφη).
-Μένανδρος
Κρείττον σιωπάν ή λαλείν μάτην.
(Είναι προτιμότερο να σιωπάς,παρά να ομιλείς άσκοπα).
-Φιλωνίδης
Τό αεί μέλλειν ατελέας ποιεί τάς πρήξιας.
(Η συνεχής αναβλητικότητα γίνεται αιτία να μη γίνονται οι πράξεις).
-Δημόκριτος
Ο,τι μέλλετε...μή είς αναβολάς πράσσετε.
(Εκείνο που σκοπεύετε να κάνετε,μην το αναβάλλετε).
-Θουκυδίδης
Μή είς αύριον αναβάλλου ή γάρ αύριον ουδέ ποτε λαμβάνει τέλος.
(Μην αναβάλλεις λέγοντας "αύριο",γιατί το αύριο δεν έχει τέλος).
-Ιωάννης Χρυσόστομος
Αμελούντα τού ζήν,ούκ έστιν ευσχημονείν.
(Οποιος δείχνει αμέλεια για τις υποθέσεις του,αυτός δεν μπορεί να ζει με
ευπρέπεια).
-Χρυσολωράς
Μήδ'αναβάλλεσθαι ές τ'αύριον ές τ'έννηφιν.
(Μην αναβάλλετε γι'αύριο και μεθαύριο).
-Ησίοδος
Φθείρουσι ήθη χρηστά ομιλίαι κακαί.
(Οι κακές συναναστροφές καταστρέφουν τα χρηστά ήθη).
-Μένανδρος
Μή κακοίς ομίλει.
(Να μη συναναστρέφεσαι κακούς ανθρώπους).
-Σόλων
Σοφοίς ομιλών καυτός εκβήσει σοφός.
(Εάν συναναστρέφεσαι σοφούς ανθρώπους,και συ ο ίδιος θα γίνεις σοφός).
-Λουκιανός
Ανδρός πονηρού φεύγε συνοδίαν αεί.
(Ν'αποφεύγεις πάντοτε τη συντροφιά του πονηρού ανθρώπου).
-Μένανδρος
Εσθλών από εσθλά μαθήσεαι,ή δέ κακοίσι συμμίσγης,απολείς καί τόν εόντα νόον.
(Από ενάρετους ανθρώπους μαθήματα αρετής θα μάθεις,αν όμως συναναστρέφεσαι
κακούς ανθρώπους,θα χάσεις και το μυαλό που έχεις).
-Θέογνις
Η πρός τούς φαύλους τών λόγων συνήθεια οδός τίς εστιν επί τά πράγματα.
(Η προς τους φαύλους λόγους συνήθεια είναι κάποιος δρόμος,που οδηγεί προς τα
φαύλα έργα).
-Μεγ.Βασίλειος
Ως χαρίεν άνθρωπος,όταν άνθρωπος ή!
(Πόσο ευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος,όταν είναι άνθρωπος!)
-Μένανδρος
Ανθρωπος ών μέμνησο τής κοινής τύχης.
(Σαν άνθρωπος που είσαι να θυμάσαι ότι έχεις κοινή τη μοίρα με τους άλλους
ανθρώπους (δηλ.το θάνατο).
-Ισοκράτης
Τό μή γάρ είναι κρείσσον ή τό ζήν κακώς.
(Είναι προτιμότερο να μην υπάρχει κανείς,παρά να ζει ανέντιμα).
-Σοφοκλής
Τί εστί πολέμιον ανθρώποις;αυτοί εαυτοίς.
(Τι είναι εχθρικό προς τους ανθρώπους;Οι ίδιοι (είναι εχθρικοί) προς τους
εαυτούς τους).
-Ανάχαρσις
Οί πλείστοι άνθρωποι κακοί.
(Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι κακοί).
-Βίας
Πολλά τά δεινά κουδέν ανθρώπου δεινότερον πέλει.
(Πολλά είναι τα θαυμαστά πράγματα στον κόσμο,αλλά σαν τον άνθρωπο
θαυμαστότερο κανένα).
-Σοφοκλής
Φρόνει θνητά.
(Να έχεις φρονήματα ανθρώπου).
-Περίανδρος
Θεός έδωκεν ανθρώπω ισχύν κρατήσαι πάντων.
(Ο Θεός έδωσε στον άνθρωπο δύναμη να εξουσιάζει όλων των πλασμάτων του).
-Σολομών
Θνητών όλβιος είς τό τέλος ουδείς.
(Κανένας από τους ανθρώπους δεν είναι μέχρι τέλος ευτυχισμένος).
-Ευριπίδης
Ανθρωπος φύσει πολιτικόν ζώον.
(Ο άνθρωπος από τη φύση του είναι κοινωνικό πλάσμα).
-Αριστοτέλης
Ζήν μετ'ελευθερίας,διότι έκαστος τών πολιτών φοβερώτερον τού θανάτου
ηγήσεται τήν ύβριν καί τήν ατιμίαν,άς έν δουλεύουση πόλει φέρει ανάγκη.
(Να ζεις ελεύθερα,γιατί κάθε πολίτης θεωρεί πιο φοβερή την ατιμία και την
αλαζονεία από το θάνατο,πράγματα που τα φέρνει η ανάγκη στις υπόδουλες χώρες).
-Δημοσθένης
Εμφυτος πάσιν ανθρώποις ό τής ελευθερίας πόθος.
(Στην ψυχή όλων των ανθρώπων υπάρχει εκ φύσεως ο πόθος της ελευθερίας).
-Διον.Αλικαρνασσεύς
Η άγαν ελευθερία ούκ είς άλλο τι ή είς άγαν δουλείαν μεταβάλλειν.
(Η μεγάλη ελευθερία δε φαίνεται να οδηγεί σε κάτι άλλο,παρά στο να καταντά σε
μεγάλη δουλεία).
-Πλάτων
Ελεύθερον αδύνατον είναι τόν πάθεσι δουλεύοντα καί υπό παθών κρατούμενον.
(Είναι αδύνατο να είναι ελεύθερος αυτός που είναι δούλος στα πάθη του και
κυριαρχείται απ'αυτά).
-Πυθαγόρας
Παιδείας αντέχου.
(Να βασίζεσαι στη μόρφωση).
-Σωσιάδης
Απαντας ή παίδευσις ημέρους ποιεί.
(Ολους η μόρφωση τους εξημερώνει).
-Πλάτων
Αναφαίρετον κτήμα εστί παιδεία βροτοίς.
(Η μόρφωση είναι ένα κτήμα που από κανένα δεν μπορεί ν'αφαιρεθεί).
-Μένανδρος
Παιδεία ευτυχούσι μέν εστι κόσμος,ατυχούσι δέ καταφύγιον.
(Η μόρφωση για τους ευτυχισμένους μεν είναι στολίδι,για τους δυστυχισμένους
δε καταφύγιο).
-Δημόκριτος
Πλάτων είπε τήν παιδείαν τοίς ανθρώποις δεύτερον ήλιον είναι.
(Ο Πλάτων είπε ότι η μόρφωση είναι δεύτερος ήλιος για τους ανθρώπους).
-Ιω.Στοβαίος
Δοκεί ή παιδεία καί τούτο πάντες ομολογούσιν,ημερούν τάς ψυχάς αφαιρούσα τό
θηριώδες και άγνωμον.
(Φαίνεται ότι η μόρφωση -και αυτό όλοι το ομολογούν- εκπολιτίζει και ημερώνει
τις ψυχές με το να αφαιρεί από αυτές τα θηριώδη ένστικτα και την αμάθεια).
-Θεόφραστος
Παιδεία μόνη τών κτημάτων αναφαίρετον καί ζώντι καί τελευτήσαντι παραμένουσα.
(Η παιδεία είναι η μόνη από τα αποκτήματα που δεν μπορεί να αφαιρεθεί και όσο
ζει ο άνθρωπος και όταν πεθάνει).
-Μέγας Βασίλειος
Παιδεία τοίς μέν νέοις σωφροσύνη,τοίς δέ πένησι πλούτος,τοίς δέ πλουσίοις
κόσμος.
(Η παιδεία είναι στους νέους σωφροσύνη,στους φτωχούς πλούτος,στους πλούσιους
στολίδι).
-Διογένης
Πρώτον,οίμαι,τών έν ανθρώποις εστί παίδευσις.
(Πρώτο,απ'τ'ανθρώπινα αγαθά,νομίζω ότι είναι η μόρφωση).
-Αντιφών
Γνώμαι πλέον κρατούσιν ή σθένος χερών.
(Οι γνώσεις είναι περισσότερο ισχυρές από τη δύναμη των χεριών).
-Αγάθων
Φόβος ουδείς τοίς νέοις σκήψιν φέρει.
(Κανένας φόβος δεν δικαιολογείται στους νέους).
-Ευριπίδης
Νεότης πονείν ούκ εθέλουσα πρός γήρας κακοπραγεί.
(Η νεότητα που δεν θέλει να κοπιάζει υποφέρει στα γεράματα).
-Γρηγ.Νύσσης
Κτήσαι μέν έν τή νεότητι ευπραξίαν,έν δέ τώ γήρα σοφίαν.
(Να αποκτήσεις στα νιάτα προκοπή,στα δε γεράματα σοφία).
-Βίας
Ψυχής δέ σωφροσύνη καί ανδρεία αρεταί νέου.
(Αρετές του νέου είναι η σύνεση κι η ανδρεία).
-Αριστοτέλης
Αεί δ'οπλοτέρων ανδρών φρένες ηερέθονται.
(Πάντοτε παίρνουν αέρα τα μυαλά των νέων).
-Ομηρος
Οί μέν νέοι τοίς τών πρεσβυτέρων επαίνοις χαίρουσιν,οί δέ γεραίτεροι ταίς τών
νέων τιμαίς αγάλλονται.
(Οι μεν νέοι χαίρονται με τους επαίνους των μεγαλυτέρων,οι δε γεροντότεροι
ευχαριστιούνται με τις τιμές των νέων).
-Ξενοφών
Νέων τι δράν μέν έντονοι χείρες,γνώμαι δ'αμείνους εισί γεραιτέρων.
(Τα χέρια των νέων είναι δυνατά για δράση,μα των γερόντων οι γνώμες είναι
καλύτερες).
-Ευριπίδης
Ακμή τό σύνολον ουδέν άνθους διαφέρει.
(Τα νιάτα γενικά δε διαφέρουν καθόλου από το άνθος).
-Μένανδρος
Ηβών εγκρατής.
(Οταν είσαι νέος,να είσαι εγκρατής).
-Πιττακός
Νέω δέ σιγάν μάλλον ή λαλείν πρέπει.
(Στους νέους ταιριάζει περισσότερο να σιωπούν παρά να μιλάνε).
-Μένανδρος
Ισχύς καί ευμορφίη νεότητος αγαθά,γήραος δέ σωφροσύνη άνθος.
(=Η σωματική δύναμη και η ωραιότητα είναι αγαθά της νεότητας,η σωφροσύνη
δε είναι άνθος του γήρατος).
-Δημόκριτος
Νέος δ'έμπειρος ούκ έστιν,πλήθος γάρ χρόνου ποιεί τήν εμπερίαν.
(=Ο νέος δεν είναι έμπειρος,γιατί η εμπειρία αποκτάται μετά πολύ χρόνο).
-Αριστοτέλης
Παρέρχεται ώς όναρ ή ήβη.
(=Τα νιάτα κυλούν και φεύγουν γοργά σαν όνειρο).
-Θεόκριτος
Νέος πεφυκώς πολλά χρηστά μανθάνε.
(=Μια και είσαι νέος,μάθαινε πολλά ωφέλιμα).
-Μένανδρος
Νεός άν πονήσης,γήρας έξεις ευθαλές.
(=Αν κοπιάσεις νέος,θα έχεις καλά γεράματα).
-Μένανδρος
Ουδέν αλυσιτελέστερον εστι φιλοδοξίας.
(=Τίποτε δεν είναι πιο ανώφελο από τη φιλοδοξία).
-Θεόφραστος
Ο μέν δειλός τής πατρίδος,ό δέ φιλόδοξος τής πατρώας ουσίας εστί προδότης.
(=Ο δειλός γίνεται προδότης της πατρίδας του,ενώ ο φιλόδοξος της πατρικής
κληρονομίας).
-Σωκράτης
Ο τής φιλοδοξίας έρως τών ανθρώπων τόν νού επιθολαί.
(=Ο πόθος της φιλοδοξίας θολώνει το μυαλό του ανθρώπου).
-Αίσωπος
Αλλοτρίων μή επιθύμει.
(=Να μην επιθυμείς τα ξένα).
-Κλεόβουλος
Η αγάπη προς τις διακρίσεις παροτρύνει προς τα καλά και τα έντιμα.
-Σωκράτης
Οι φιλόδοξες φύσεις,μη ξέροντας ν'αποφεύγουν τις ακρότητες στην πολιτική τους
διαγωγή,κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό.
-Πλούταρχος
Ο φιλόδοξος αν δεν κερδίσει το παν,νομίζει ότι δεν έχει τίποτε.
-Ευριπίδης
Οταν έχουμε λίγους πόθους,έχουμε και λίγες στερήσεις.
-Πλούταρχος
Ούκ εά μέ καθεύδειν τό τού Μιλτιάδου τρόπαιον.
(=Δε μ'αφήνει να κοιμηθώ η δόξα του Μιλτιάδη).
-Θεμιστοκλής
Απαιδευσία πάντων τών παθών μήτηρ.
(=Η αγραμματοσύνη είναι μητέτα όλων των παθών).
-Πυθαγόρας
Είς ζωήν αγαθήν ή παιδεία καί ή αρετή άγουσι.
(=Η μόρφωση και η αρετή οδηγούν τον άνθρωπο σε ζωή τίμια).
-Αριστοτέλης
Βακτήριά εστι παιδεία βίου.
(=Η μόρφωση είναι στήριγμα της ζωής).
-Μένανδρος
Ανθρωπος παιδείας κεκοσμημένος τών ζώων κάλλιστον.
(=Ο άνθρωπος που κοσμείται από μόρφωση είναι το ωραιότερο από τα ζωντανά
πλάσματα).
-Σωκράτης
Η παιδεία ομοία εστί χρυσώ στεφάνω,τιμήν γάρ έχει καί τό λυσιτελές.
(=Η μόρφωση είναι όμοια με χρυσό στεφάνι,γιατί και πολύτιμη
είναι και ωφέλιμη).
---
Παιδεύειν ούν ανθρώπους καί θείους απεργάζεσθαι.
(=Να μορφώνουμε λοιπόν τους ανθρώπους και να τους κάνουμε θεϊκούς).
-Πλάτων
Παιδεία πολλού κόπου καί μελέτης μακράς επιγέννημα.
(=Η μόρφωση είναι αποτέλεσμα κόπων μεγάλων και μακροχρόνιας σπουδής).
-Λογγίνος
Παιδεία καί έθη ταύτα σχεδόν τά ποιούντα σπουδαίον άνδρα,καί τά ποιούντα
πολιτικόν καί βασιλικόν.
(=Η μόρφωση και η ηθική,αυτά σχεδόν είναι που κάμνουν τον άνθρωπο σπουδαίο,
αλλά και δημιουργούν τον (έξοχο) πολιτικό και τον (καλό) ηγεμόνα).
-Αριστοτέλης
Η παιδεία κάλλιστον έστι κτήμα βροτοίς.
(=Η μόρφωση είναι το καλύτερο απόκτημα για τους θνητούς).
-Μένανδρος
Η παιδεία,καθάπερ ευδαίμων χώρα,πάντα ταγαθά φέρει.
(=Η μόρφωση προσφέρει όλα τα αγαθά,όπως μία ευτυχισμένη χώρα).
-Σωκράτης
Μηδένα πρό τού τέλους μακάριζε.
(=Πριν από το τέλος της ζωής του να μην θεωρείς κανέναν ευτυχισμένο).
-Σόλων
Τί ήδιστον;το επιτυγχάνειν.
(=Τι είναι πιο ευχάριστο;όταν κανείς έχει επιτυχία σε κάτι).
-Θαλής
Ούκ άν φορητός είης,εί πράσσοις καλώς.
(=Αν είσαι επιτυχημένος,οι άλλοι δε σε ανέχονται).
-Αισχύλος
Τύχη μή πίστευε.
(=Να μην έχεις εμπιστοσύνη στην τύχη).
-Αρχαίο γνωμικό
Μακάριος ανήρ έχων ξύνεσιν ηκριβωμένην.
(=Είναι ευτυχισμένος ο άνθρωπος που έχει μεγάλη σύνεση).
-Αριστοφάνης
Τίς ευδαίμων;Ο τό σώμα υγιής,τήν δέ τύχην εύπορος,τήν δέ ψυχήν ευπαίδευτος.
(=Ποιος είναι ευτυχισμένος;Ο υγιής στο σώμα,ο καλότυχος και ο καλλιεργημένος
στην ψυχή).
-Διογ.Λαέρτιος
Ευδαίμονες είσι κακών άγνωστος αιών.
(=Ευτυχισμένοι είναι εκείνοι,που η ζωή τους δεν γνώρισε λύπες).
-Σοφοκλής
Πάντ'εστίν εξευρείν,άν μή τόν πόνον φεύγη τις.
(=Ολα μπορεί να τα πετύχει κάποιος,αν δεν αποφεύγει τον κόπο).
-Δημοσθένης
Ιητρική τεχνέων πασέων εστίν επιφανεστάτη.
(=Η Ιατρική απ'όλες τις επιστήμες είναι πιο διαλεχτή).
-Ιπποκράτης
Φιλούσι ιατροί λέγειν τά φαύλα μείζω.
(=Συνηθίζουν οι γιατροί να μεγαλοποιούν τα μηδαμινά).
-Αρχαίο γνωμικό
Ιητρός γάρ φιλόσοφος ισόθεος.
(=Ο φιλομαθής γιατρός βέβαια είναι όμοιος προς το Θεό).
-Αρχαίο γνωμικό
Αγνώς καί οσίως διατηρήσω βίον τόν εμόν καί τέχνην τήν εμήν.
(=Αγνή και αμόλυντη θα διατηρήσω τη ζωή μου και την επιστήμη μου).
-Ιπποκράτης,(Ορκος)
Ιητρός γάρ ανήρ πολλών αντάξιος άλλων.
(=Ο γιατρός βέβαια είναι (ένας) άντρας που ισδυναμεί προς πολλούς ανθρώπους
άλλους).
-Ομηρος
Υγεία καί νούς εσθλά τώ βίω δύο.
(=Η υγεία και ο νους είναι δύο θαυμαστά αγαθά στη ζωή).
-Μένανδρος
Ούκ ένι ιατρικήν είδέναι,όστις μή οίδεν ό τι εστίν άνθρωπος.
(=Είναι αδύνατο να ξέρει την ιατρική,αυτός που δεν ξέρει ακριβώς τι είναι
άνθρωπος).
-Ιπποκράτης
Ιατρός αδόλεσχος επί νόσω νόσος.
(=Ο φλύαρος γιατρός είναι στην αρρώστια δεύτερη αρρώστια).
-Μένανδρος
Υγιεία τίμιον αλλ'ευμετάστατον.
(=Η υγεία είναι πολύτιμο αγαθό,μα εύκολα χάνεται).
-Πλούταρχος
Ποθεινόν εστι υγίεια νοσούσι καί πολεμουμένοις ειρήνη.
(=Οι άρρωστοι λαχταρούν την υγεία τους,όπως αυτοί που βρίσκονται σε πολέμους
ποθούν την ειρήνη).
-Πλούταρχος
Μηδενί συμφοράν ονειδίσης,κοινή γάρ ή τύχη καί τό μέλλον αόρατον.
(=Να μην κοροιδέψεις κανένα για τη συμφορά του,γιατί η τύχη των ανθρώπων είναι
κοινή και το μέλλον άγνωστο).
-Ισοκράτης
Ευτυχίαν εύχου.
(=Να επιδιώκεις την ευτυχία).
-Σωσιάδης
Ευτυχών μέν μέτριος ίσθι,δυστυχών δέ φρόνιμος.
(=Οταν ευτυχείς να είσαι μετριόφρονας,όταν δε δυστυχείς συνετός).
-Περίανδρος
Πόνου τοι χωρίς ουδέν ευτυχεί.
(=Χωρίς κόπο τίποτε το ωραίο δεν μπορεί να γίνει).
-Σοφοκλής
Πολλοί μέν ευτυχούν,ού φρονούσι δέ.
(=Πολλοί ευτυχούν,δεν έχουν όμως μυαλό).
-Μένανδρος
Ευτυχούντες ούκ επίστανται φέρειν (τήν ευτυχίαν).
(=Οσοι ευτυχούν δεν ξέρουν πώς να χαίρονται την ευτυχία τους).
-Ευριπίδης
Ισχει γάρ όλβος ού μείονα φθόνου.
(=Η ευτυχία προκαλεί μεγάλο φθόνο).
-Πίνδαρος
Τό γάρ εύ πράττειν παρά τήν αξίαν αφορμήν τού κακώς φρονείν τοίς ανοήτοις
γίγνεται.
(=Πράγματι η παρ'αξία ευτυχία γίνεται αφορμή στους ανόητους να σκέπτονται
άσχημα).
-Δημοσθένης
Τό εύ πράττειν ακόρεστον έφυ.
(=Η ευτυχία από τη φύση της είναι ακόρεστη).
-Αισχύλος
Βραχύς ό βίος ανθρώπω ευτυχούντι,δυστυχούντι δέ μακρός.
(=Σύντομη φαίνεται η ζωή στον ευτυχισμένο,μα μακριά πολύ στο δυστυχισμένο).
-Απολλώνιος
Αισχρόν τούς μέν γραφείς απεικάζειν τά καλά τών ζώων,τούς δέ παίδας μή
μιμείσθαι τούς σπουδαίους τών γονέων.
(=Είναι ντροπή οι μεν ζωγράφοι να ζωγραφίζουν τα ωραία από τα ζώα,τα δε παιδιά
να μην μιμούνται τους σπουδαίους τών γονέων).
-Ισοκράτης
Τής ιδίας οικίας προστάττει.
(=Να φροντίζεις το σπιτικό σου).
-Χίλων
Δεί θεούς μέν σέβεσθαι,γονέας δέ τιμάν,πρεσβυτέρους αιδείσθαι,νόμοις
πειθαρχείν.
(=Πρέπει να έχουμε σεβασμό στους Θεούς,τους γονείς να τους τιμούμε,τους
γεροντότερους να τους σεβόμαστε,και στους νόμους να πειθαρχούμε).
-Πλούταρχος
Ο μή επαινών τήν εαυτού οικίαν,κτισθησομένης κεραμίδος αποκτενείται.
(=Οποιος δεν επαινεί το σπίτι του,θα πέσει κεραμίδι να τον σκοτώσει).
-Αρχαίο γνωμικό
Τών γονέων μή λέγε δικαιότερα.
(=Να μην ισχυρίζεσαι ότι έχεις περισσότερο δίκιο απ'τους γονείς σου).
-Σόλων
Θεοί μέγιστοι τοίς φρονούσιν οί γονείς.
(=Γι'αυτούς που έχουν φρόνηση οι μεγαλύτεροι θεοί είναι οι γονείς τους).
-Μένανδρος
Ευλογία γάρ πατρός στηρίζει οίκους τέκνων,κατάρα δέ μητρός εκριζοί θεμέλια.
(=Η ευλογία του πατέρα στηρίζει τις οικογένειες των παιδιών,η κατάρα δε της
μητέρας ξεριζώνει τα θεμέλια των οικογενειών).
-Σειράχ
Η οικογενειακή στέγη είναι το ιερό καταφύγιο της ζωής μας.
-Κλεόβουλος
Η οικογενειακή ζωή είναι η μέθοδος του Θεού για την ανατροφή των νέων.
-Ισοκράτης
Μή πλούτει κακώς.
(=Να μην αποκτάς πλούτη με τρόπο άτιμο).
-Πιττακός
Πλούτος άνευ αρέτας ούκ ασινής πάροικος.
(=Ο πλούτος χωρίς την αρετή είναι κακός γείτονας).
-Σαπφώ
Τό πλουτείν σύν τύχα πότμου σοφίας άριστον.
(=Το να πλουτεί κανείς από σοφία κι ευδαιμονία είναι άριστο).
-Πίνδαρος
Απαντα τώ πλουτείν υπήκοα.
(=Ολοι στον πλούτο υπακούουν).
-Αριστοφάνης
Πλούτος καί σοφίη θνητοίς αμαχώτατον αεί.
(=Ο πλούτος και η σοφία είναι πάντοτε για τους θνητούς ακαταμάχητα).
-Θέογνις
Πλούσιος εστί ούχ ό πολλά κεκτημένος,αλλ'ό πολλά διδούς.
(=Πλούσιος είναι,όχι αυτός που έχει αποκτήσει πολλά,αλλά όποιος δίνει πολλά).
-Χρυσόστομος
Κέρδος αισχρόν βαρύ κειμήλιον.
(=Αισχρό κέρδος είναι βαρύ κειμήλιο).
-Περίανδρος
Τ'δ'αισχρά κέρδη συμφοράς εργάζεται.
(=Τα αισχρά κέρδη φέρουν συμφορές).
-Μένανδρος
Ού τό πλουτείν καλόν,αλλά τό έκ καλών πλουτείν.
(=Καλόν είναι,όχι το να είναι κανείς πλούσιος,αλλά το να είναι δίκαια πλούσιος)
-Λυκούργος
Καλώς πενέσθαι μάλλον ή πλουτείν κακώς,τό μέν γάρ έλεον,τό δ'επιτίμησιν φέρει.
(=Είναι ανώτερη η έντιμη πενία από τον αισχρό πλούτο,γιατί η μεν προκαλεί τη
συμπάθεια,ο δε πλούτος την επίκριση).
-Αντιφάνης
Πάντων κτισμάτων κράτιστόν εστι φίλος σαφής καγαθός.
(=Απ'όλα τα αποκτήματα του ανθρώπου το καλύτερο είναι ο ειλικρινής και τίμιος
φίλος).
-Σωκράτης
Φίλος εστί μία ψυχή έν δυσί σώμασιν.
(=Φίλος είναι μία ψυχή σε δύο σώματα).
-Διογένης
Κρίνει φίλους ό καιρός,ώς χρυσόν τό πύρ.
(=Τους φίλους τους κρίνει ο καιρός,όπως η φωτιά το χρυσάφι).
-Αρχαίο γνωμικό
Φίλοις ευτυχούσι καί δυστυχούσιν ό αυτός ίσθι.
(=Απέναντι των φίλων σου να είσαι ο ίδιος είτε ευτυχούν είτε δυστυχούν).
-Περίανδρος
Ομοφροσύνη φιλίην ποιέει.
(=Η σύμπτωση γνωμών και σκέψεων δημιουργεί φιλία).
-Δημόκριτος
Αχάριστος άνθρωπος μή νομιζέσθω φίλος.
(=Ο αχάριστος άνθρωπος να μη θεωρείται φίλος).
-Μέναδρος
Ούτε τών φίλων καθάπτεσθαι,ούτε τούς εχθρούς επαινείν οκτητέον.
(=Ούτε να διστάζετε τους φίλους να επικρίνετε -για σφάλματά τους- ούτε τους
εχθρούς σας να επαινείτε -για τις καλές πράξεις τους).
-Αννα Κομνηνή
Φίλων παρόντων καί απόντων μέμνησο.
(=Να ενθυμείσαι τους φίλους σου και όταν είναι παρόντες και
όταν είναι απόντες)
-Θαλής
Φιλίαν αγάπα.
(=Ν'αγαπάς τους φίλους).
-Σωσιάδης
Τάς μέν τών φαύλων συνηθείας ολίγος χρόνος διέλυσε,τάς δέ τών σπουδαίων
φιλίας ούδ'άν ό πάς αιών εξαλείψειεν.
(=Τις συναναστροφές των ελεεινών και ανήθικων ανθρώπων λίγος χρόνος
τις διαλύει τις φιλίες όμως των εναρέτων δεν μπορεί να εξαλείψει ούτε
ολόκληρη ζωή).
-Ισοκράτης
Μύθοι μέν λείοι καί μείλοχοι,εχθρά δέ έργα.
(=Τα λόγια είναι μαλακά και γλυκά,τα έργα είναι εχρικά).
-Φωκυλίδης
Λόγος έργου σκιή.
(=Τα λόγια είναι σκιά των έργων).
-Δημοκράτης
-------
Λόγος έργου σκιή.
(=Τα λόγια είναι σκιά των έργων).
-Δημοκράτης
Αγει είς φώς τήν αλήθειαν ό χρόνος.
(=Φέρνει την αλήθεια στο φως ο χρόνος).
-Μένανδρος
Η αλήθεια πάσας τάς τέχνας καί τάς επιστήμας κοσμεί.
(=Η αλήθεια στολίζει όλες τις τέχνες και τις επιστήμες).
-Σόλων
Σιγάν τήν αλήθειαν χρυσόν εστι θάπτειν.
(=Το να κρύβεις την αλήθεια είναι σαν να θάβεις χρυσάφι).
-Πυθαγόρας
Μή ψεύδου,αλλ'αλήθευε.
(=Να μη χρησιμοποιείς το ψέμα,αλλά να προσπαθείς να λες την αλήθεια).
-Σόλων
Αλήθειαν ανέχου.
(=Να δέχεσαι με καρτερία την αλήθεια).
-Σόλων
Χρόνος αληθείας πατήρ.
(=Ο χρόνος είναι πατέρας της αλήθειας).
-Αρχαίο γνωμικό
Απλά γάρ εστι τής αληθείας έπη.
(=Τα λόγια της αλήθειας είναι από τη φύση τους απλά).
-Αισχύλος
Φίλει τήν αλήθειαν κάν πικρά ή.
(=Να αγαπάς την αλήθεια και αν ακόμη είναι πικρή).
-Σοφοκλής
Θεράπευε αλήθειαν.
(=Να φροντίζεις για την αλήθεια).
-Πιττακός
Ελευθέρου ανδρός τ'αληθή λέγειν.
(=Είναι γνώρισμα του ελεύθερου ανθρώπου να λέγει την αλήθεια).
--
Δικαιοσύνη άσκει καί λόγω καί έργω.
(=Να ασκείς τη δικαιοσύνη και με τους λόγους και με τα έργα).
-Πυθαγόρας
Τό μηδέν αδικείν πάσιν ανθρώποις πρέπει.
(=Πρέπει όλοι οι άνθρωποι να μην αδικούν καθόλου).
-Μένανδρος
Εν δέ δικαιοσύνη συλλήβδην πάσ'αρετή εστί.
(=Ολες γενικά οι αρετές βρίσκονται μέσα στη δικαιοσύνη).
-Αριστοτέλης
Μέγιστον πολιτικόν αγαθόν τό δίκαιον.
(=Η δικαιοσύνη είναι μεγάλο κοινωνικό αγαθό).
-Αριστοτέλης
Κρείσσον δέ πλούτου καί πολυχρύσου χλιδής ανδρών δικαίων καγαθών παρουσία.
(=Καλύτερα να υπάρχουν δίκαιοι και καλοί άνθρωποι παρά πλούτος και
πολυτέλεια).
-Ευριπίδης
Ζηλωτόν ίσως ό πλούτος,τίμιον μέντοι καί θαυμαστόν ή δικαιοσύνη.
(=Ο πλούτος ίσως είναι αξιοζήλευτο αγαθό,μα πολύτιμο κι αξιοθαύμαστο είναι
η δικαιοσύνη).
-Λυκούργος
Δίκαια γάρ λέγοντες πολλοί άδικα ποιούσι,δίκαια δέ
πραττόντων ουδείς άδικος είη.
(=Πολλοί άνθρωποι ενώ μιλούν δίκαια,κάνουν άδικα.Κανένας όμως
απ'όσους κάνουν τα δίκαια μπορεί να είναι άδικος).
-Ξενοφών
Ο μηδέν αδικών ουδενός δείται νόμου.
(=Αυτός που δεν αδικεί δεν έχει ανάγκη από κανένα νόμο).
-Αντιφάνης
Γυναιξί σιγή κόσμου φέρει.
(=Στις γυναίκες η σιωπή είναι στολίδι).
-Σοφοκλής
Πάσα γάρ δούλη πέφυκεν ανδρός ή σώφρων γυνή.
(=Η συνετή γυναίκα ολόκληρη υποτάσσεται στον άνδρα).
-Απολλώνιος
Γυναικός εσθλής εστι σώζειν οικίαν.
(=Γνώρισμα της καλής γυναίκας είναι να σώζει το σπίτι).
-Μένανδρος
Ού μέν γάρ τι γυναικός άμεινον αγαθής.
(=Τίποτα δεν είναι ωραιότερο από την καλή γυναίκα).
-Ησίοδος
Εχει τοι δύναμιν ές οίκτον γυνή.
(=Η γυναίκα έχει πάντα τη δύναμη για να προκαλεί τον οίκτο).
-Ευριπίδης
Γυνή δικαία τού βίου σωτηρία.
(=Η δίκαια γυναίκα είναι σωτηρία της ζωής).
-Μένανδρος
Τό θήλυ έχει τό βουλητικόν αλλ'άκυρον.
(=Η γυναίκα έχει θέληση αλλ'ανίσχυρη).
-Αριστοτέλης
Φύσει φιλόστοργον ή γυνή.
(=Απ'τη φύση της η γυναίκα είναι πλασμένη για την αγάπη).
-Πλούταρχος
Ταμιείον αρετής εστιν ή σώφρων γυνή.
(=Θησαυροφυλάκιο αρετής είναι η μυαλωμένη γυναίκα).
-Μένανδρος
Δειναί γάρ αί γυναίκες ευρίσκειν τέχνας.
(=Αφταστες είναι οι γυναίκες για να βρίσκουν τεχνάσματα).
-Ευριπίδης
Μάχεσθαι χρή τόν δήμον υπέρ νόμου,όκωσπερ τείχεος.
(=Πρέπει ο λαός να αγωνίζεται για την υπεράσπιση του νόμου,όπως ακριβώς το
τείχος).
-Ηράκλειτος
Νόμω πείθου.
(=Να υπακούεις στους νόμους).
-Σωσιάδης
Πόλεως ψυχή νόμοι εισίν,πόλις μή όντων νόμων καταλύεται.
(=Οι νόμοι είναι ψυχή της πόλης,η πολιτεία καταλύεται,εάν δεν υπάρχουν νόμοι).
-Πλάτων
Κρείσσον πόλις χρωμένη χείροσι νόμοις ακινήτοις ή καλώς έχουσιν ακύροις.
(=Είναι ισχυρότερη εκείνη η πόλη,που έχει χειρότερους νόμους,αλλά σταθερούς,
παρά εκείνη,που έχει καλούς νόμους,αλλά δεν έχουν κύρος-εφαρμογή).
-Θουκυδίδης
Τεκμήριον αρετής εστι τό πείθεσθαι τοίς νόμοις.
(=Είναι απόδειξη αρετής το να πείθεται κανείς στους νόμους).
-Ιώσηπος
Εν γάρ τοίς νόμοις εστίν ή σωτηρία τής πόλεως.
(=Στους νόμους στηρίζεται η σωτηρία της πόλης).
-Αριστοτέλης
Εστι γάρ νόμος τέχνη τού καλού καί τού ίσου.
(=Ο νόμος είναι τέχνη του καλού και του ίσου).
-Ουλπιανός
Μή υπαρχούσης δ'ευνομίας περί τάς πόλεις ούκ άν δύναιτό τις αγαθός ή ευδαίμων
πολίτης είναι.
(=Εάν δε δεν υπάρχει καλή διοίκηση-καλή εφαρμογή των νόμων- στις πόλεις,δεν
μπορεί κανείς να είναι ενάρετος ή ευτυχισμένος πολίτης).
-Ιππόδαμος Θούριος
Τοίς νόμοις γάρ τών πολιτών εμμενόντων,οί πόλεις ισχυρόταταί τε καί
ευδαιμονέσταται γίγνονται.
(=Οταν οι πολίτες μένουν σταθεροί στους νόμους,οι πόλεις γίνονται και πιο
ισχυρές και πιο ευτυχισμένες).
-Σωκράτης
Δεινόν εστιν ή μή εμπειρία.
(=Η έλλειψη πείρας είναι πράμα πολύ επιζήμιο).
-Αριστοφάνης
Πείρα θήν πάντα τελείται.
(=Με την πείρα βέβαια όλα γίνονται).
-Θεόκριτος
Πολυπειρίη καί πολυμαθείη μετά κακής αγωγής γίγνεται πολύ τούτων μείζων ζημία.
(=Η μεγάλη πείρα και η πολυμάθεια με κακή αγωγή προκαλούν πολύ μεγαλύτερη
ζημία).
-Πλάτων
Καίπερ γέρων ών,αλλά τώ γήρα φιλεί χώ νούς ομαρτείν καί τό βουλεύειν ά δεί.
(=Αν και είναι γέρος,αλλά και ο νους και η ορθή σκέψη συνήθως συνοδεύουν τα
γηρατειά).
-Σοφοκλής
Γνώμαι δ'αμείνους εισί τών γεραιτέρων,ό γάρ χρόνος δίδαγμα ποικιλώτατον.
(=Ορθότερες είναι οι γνώμες των μεγαλυτέρων,γιατί ο χρόνος παρέχει κάθε είδους
διδάγματα).
-Ευριπίδης
Νέος δ'έμπειρος ούκ έστιν,πλήθος γάρ χρόνου ποιείν τήν εμπειρίαν.
(=Δεν υπάρχει έμπειρος νέος,γιατί το πλήθος των ετών δημιουργεί την εμπειρία).
-Αριστοτέλης
Γήρας διδάσκει πάντα καί χρόνου τριβή.
(=Τα γηρατειά διδάσκουν όλα και η πείρα του χρόνου).
-Σοφοκλής
Ανήρ έννους τά κοινά τοίς πάλαι τεκμαίρεται.
(=Ο συνετός άνδρας συμπεραίνει τα νέα πράγματα από τα παλαιά).
-Σοφοκλής
Σοφόν γέ τι πρός τό βουλεύειν έχει τό γήρας,ώς δή πόλλ'ιδόν τε καί παθόν.
(=Οι γέροι έχουν κάποια ικανότητα στο να σκέπτονται,γιατί βέβαια και είδαν και
έπαθαν πολλά).
-Αντιφάνης
Τά δέ μοι παθήματα μαθήματα γέγονεν.
(=Τα παθήματά μου,ας γίνουν μαθήματα).
-Αρχαίο ρητό
Αμαθέστερον πως είπε καί σαφέστερον.
(=Είναι προτιμότερο να ομιλείς με περισσότερη σαφήνεια και με λιγότερη,έστω,
σοφία).
-Αριστοφάνης
Σφαλερόν εστι τό άν μή οίδε τις ταύτα ή λέγειν ή πράττειν.
(=Σφάλμα είναι αυτά που δε γνωρίζει κάποιος,αυτά να τα λέει ή να τα πράττει).
-Ξενοφών
Σύν όχλω αμαθία πλείστον κακόν.
(=Αμάθεια που υποστηρίζεται από τον όχλο είναι μεγάλη πληγή).
-Ευριπίδης
Ως δυσπέλαστον αμαθία κακόν.
(=Πόσο μεγάλο κακό είναι η αμάθεια).
-Σοφοκλής
Κρύπτειν αμαθίην κρέσσον ή είς τό μέσον φέρειν.
(=Καλύτερα να κρύβει κανείς την αμάθειά του παρά να την φανερώνει).
-Ηράλειτος
Αμαθία μέν θράσσος,λογισμός δέ όκνον φέρει.
(=Η αμάθεια κάνει τον άνθρωπο θρασύ,μα η περίσκεψη τον κάνει διστακτικό).
-Θουκυδίδης
Αμαθίην άμεινον κρύπτειν.Εργον δέ έν ανέσει καί παρ'οίνον.
(=Την αμάθειά του καλύτερα κανείς να την κρύβει.Το πράμα όμως είναι δύσκολο,
για να γίνει στην ψυχαγωγία και το μεθύσι).
-Ηράκλειτος
Δόξει τις αμαθείς σοφά λέγων ούκ εύ λέγειν.
(=Στον αμόρφωτο θα φανεί πως δεν ομιλεί σωστά κι αυτός που σοφά τα λέει).
-Ευριπίδης
Βέλτιον οψιμαθή καλείσθαι ή αμαθή.
(=Καλύτερα αργοπορημένα να μαθαίνεις,παρά να παραμείνεις τελείως αμαθής).
--
Εξ'αμαθίας πάντα κακά πάσιν ερρίζωνται καί βλαστάνει.
(=Ολα τα κακά έχουν ριζώσει στην αμάθεια,κι από κει παίρνουν τη δύναμή τους,
για να φουντώσουν).
-Πλάτων
Ως χαρίεν άνθρωπος,όταν άνθρωπος ή!
(=Πόσο ευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος,όταν είναι άνθρωπος!)
-Μένανδρος
Ανθρωπος,όπως έν ευφροσύνη φάος,άπτεται,αποσβέννυται.
(=Ο άνθρωπος είναι σαν το φως μέσα στη νύχτα.Ανάβει και σβήνει).
-Ηράκλειτος
Ανθρωπος τελειωθείς βέλτιστον τών ζώων,χωρισθέν δέ νόμου καί δίκης χείριστον
πάντων.
(=Ο άνθρωπος,όταν τελειωθεί,γίνεται το άριστο εκ των πλασμάτων,αν όμως
απομακρυνθεί από το νόμο και τη δικαιοσύνη,γίνεται το χειρότερο απ'όλα).
-Πλάτων
Homo hominis deus.
(=Ο άνθρωπος για τον άνθρωπο είναι ο Θεός).
--
Ανθρωπος ών,καί τούτ'ίσθι,καί μέμνησο αεί.
(=Και τούτο να γνωρίζεις και να θυμάσαι πάντοτε,ότι είσαι άνθρωπος).
-Φιλήμων
Αν γνώς τί έστ'άνθρωπος,ηδίων έσει.
(=Αν γνωρίσεις τι πράγμα είναι ο άνθρωπος,θα γίνεις πιο αγαπητός).
-Δίφιλος
Απαξ άνθρωποι γεγόναμε,δίς δέ ούκ έστι γενέσθαι.
(=Μια φορά γεννηθήκαμε άνθρωποι,δύο φορές όμως αδύνατο να γίνουμε).
-Επίκουρος
Ανθρωπον όντα σαυτόν αναμίμνησκε αεί.
(=Να υπενθυμίζεις πάντα στον εαυτό σου,ότι είσαι άνθρωπος).
-Μένανδρος
Οί πλείστοι άνθρωποι κακοί.
(=Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι κακοί).
-Βίας
Οι θεοί είναι αθάνατοι άνθρωποι,και οι άνθρωποι είναι θνητοί θεοί.
-Ηράκλειτος
Πονούντων καί κινδυνευόντων τά καλά καί μεγάλα έργα.
(=Τα ωραία και σπουδαία κατορθώματα ανήκουν σ'αυτούς που κοπιάζουν και
ρίχνονται με τόλμη σ'αυτά).
-Μ.Αλέξανδρος
Τά επίπονα τών ηδέων μάλλον ηγού συντελείν είς αρετήν.
(=Νόμιζε ότι στην αρετή βοηθούν πιο πολύ τα κοπιαστικά παρά τα εύκολα).
-Πυθαγόρας
Τοίς τολμώσιν ή τύχη ξύμφορος.
(=Η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς).
-Θουκυδίδης
Μηδενί συμφοράν ονειδίσης,κοινή γάρ ή τύχη καί τό μέλλον αόρατον.
(=Να μην κοροϊδέψεις κανένα για τη συμφορά του,γιατί η τύχη είναι κοινή και το
μέλλον άγνωστο).
-Ισοκράτης
Τύχη μή πίστευε.
(=Να μην έχεις εμπιστοσύνη στην τύχη).
-Αρχαίο γνωμικό
Πίστις άνευ έργων νεκρή εστι.
(=Πίστη χωρίς πράξη είναι νεκρή).
-Ιάκωβος
Θαρσείν χρή,τάχ'αύριον έσσετ'άμεινον.
(=Εχε θάρρος,το μέλλον θα είναι ίσως καλύτερο).
-Θεόκριτος
Το μεγαλύτερο κίνητρο για κάθε έργο που αρχίζει είναι η ελπίδα.
-Θουκυδίδης
Τά χαλεπά ταίς επιμελείαις αλίσκεται.
(=Τα δύσκολα πράγματα κατακτά κανείς με την επιμέλεια).
-Πλούταρχος
Πειρώ τύχης άνοιαν ανδρείως φέρειν.
(=Να προσπαθείς να υποφέρεις με γενναιότητα τη μωρία της τύχης).
-Μένανδρος
Νόμος εστί θεός,τούτον αεί πάντοτε τίμα.
(=Ο νόμος είναι θεός,αυτόν να τον τιμάς πάντα).
-Σιμωνίδης
Ωσπερ σώμα στερηθέν ψυχής πίπτει,ούτω καί πόλις,μή όντων νόμων,καταλύεται.
(=Οπως ακριβώς το σώμα,όταν στερηθεί της ψυχής,πεθαίνει,έτσι και η πόλη,όταν
δεν υπάρχουν νόμοι,διαλύεται).
-Αριστοτέλης
Τό μηδέν αδικείν πάσιν ανθρώποις πρέπει.
(=Το να μην αδικεί κανείς,ταιριάζει σ'όλους τους ανθρώπους).
-Μένανδρος
Ο μηδέν αδικών ουδενός δείται νόμου.
(=Αυτός που δεν αδικεί,δεν έχει ανάγκη από κανένα νόμο).
-Αντιφάνης
Ο νόμος ώς υφάντης εκάστω τό πρέπον καί τό μέτρον καί τό αρμόττον αποδίδωσι.
(=Ο νόμος σαν υφαντουργός προσφέρει στον καθένα ό,τι του πρέπει,ό,τι είναι
κανονικό και ό,τι του ταιριάζει).
-Κλεόβουλος
Νόμοις έπεσθαι τοίς εγχωρίοις καλόν.
(=Καλό είναι να συμμορφώνεται κανείς με τους νόμους της πατρίδας του).
-Μένανδρος
Νόμω βοηθείν,ανομία πολεμείν.
(=Οταν κανείς υποστηρίζει το νόμο,τότε καταπολεμάει την ανομία).
-Ηράκλειτος